Le Petit Trianon

Pałacyk powstał w latach 1762-68, był pierwowzorem budowli klasycystycznych.  Pierwotnie miał należeć do markizy de Pompadour, jednak nie ukończono jego budowy przed jej śmiercią w 1764 roku. Kolejną jego właścicielką była madame du Barry, druga i ostatnia metresa Ludwika XV. Po śmierci starego króla w 1774 roku pałacyk stał się prezentem dla Marii Antoniny od męża. Przeprowadziła w nim gruntowny remont, w Paryżu plotkowano, że ściany są wykładane złotem i diamentami na wzór komnat w Schonbrunn (letniego pałacu cesarskiego w Wiedniu). Pałacyk znajdował się w sąsiedztwie miniaturowej wioski Hameau de la reine, która powstała w duchu sentymentalizmu na życzenie Marii Antoniny w 1783 roku (sprowadzono do niej okolicze chłopstwo, wybudowano także młyn i mleczarnię). W tym miłym zakątku parków i ogrodów wersalskich królowa ukrywała się przed dworskim rygorem i etykietą, miało tam wstęp jedynie najbliższe otoczenie królowej. Kiedy we Francji nastały rządy Napoleona, Trianon przypadło jego siostrze, następnie cesarzowej Marii Luizie (z domu Habsburgów), a w 1836 roku księżnej orleańskiej. Obecnie dom Marii Antoniny jest dostępny dla zwiedzających.


małe Trianon;