Temat z innej bajki- pin up czyli moda lat `50

Nazwa dziewcząt w stylu pin up wzięła się od kobiet z plakatów, które w latach 50/60 królowały na ścianach w męskich garażach czy warsztatach pracy. Wizerunek ich był także wykorzystywany w reklamach czy po prostu w życiu codziennym, styl na urocze dziewczęta kokietujące postawą i spojrzeniem był modny, propagowały do gwiazdy kina i estrady np. Marylin Monroe, Brigitte Bardot, Dalida, Wanda Jackson czy Bettie Page, która była modelką pin up. Styl charakteryzuje się różowymi ustami, mocno zaznaczonymi rzęsami, kobiecymi dodatkami (obcasy, rajstopy i pończochy, koronki, falbanki przy sukienkach etc.) Obecnie pin up znów wrócił do mody, jednak dzisiaj bliżej mu do psychobilly niż do prawdziwego pin up`u. Kobiety robią sobie agresywne makijaże z kreskami na oczach po skronie, usta malują na krwisto- czerwono, do tego tunele u uszach, bandana we włosach, natapirowany kok a`la Amy Winehouse. Ale to tylko marna podróbka kobiety sprzed 60 lat. 

Najpierw robiono zdjęcia, które później przerabiano by otrzymać oczekiwany efekt zapewne lepszy od oryginału;







Prawdziwe pin up girls:

Marylin Monroe

Audrey Hepburn


Pin up dzisiaj;

Figury; Ludwik XV i madames

Rzeźby (błędnie kojarzone z lalkami) znanych postaci historycznych ;
Madame du Barry;


Madame de Pompadour;




Ludwik XV

 

Ogrody i Hameau de la reine

Małe Trianon

Pałacyk;



 

Le Petit Trianon

Pałacyk powstał w latach 1762-68, był pierwowzorem budowli klasycystycznych.  Pierwotnie miał należeć do markizy de Pompadour, jednak nie ukończono jego budowy przed jej śmiercią w 1764 roku. Kolejną jego właścicielką była madame du Barry, druga i ostatnia metresa Ludwika XV. Po śmierci starego króla w 1774 roku pałacyk stał się prezentem dla Marii Antoniny od męża. Przeprowadziła w nim gruntowny remont, w Paryżu plotkowano, że ściany są wykładane złotem i diamentami na wzór komnat w Schonbrunn (letniego pałacu cesarskiego w Wiedniu). Pałacyk znajdował się w sąsiedztwie miniaturowej wioski Hameau de la reine, która powstała w duchu sentymentalizmu na życzenie Marii Antoniny w 1783 roku (sprowadzono do niej okolicze chłopstwo, wybudowano także młyn i mleczarnię). W tym miłym zakątku parków i ogrodów wersalskich królowa ukrywała się przed dworskim rygorem i etykietą, miało tam wstęp jedynie najbliższe otoczenie królowej. Kiedy we Francji nastały rządy Napoleona, Trianon przypadło jego siostrze, następnie cesarzowej Marii Luizie (z domu Habsburgów), a w 1836 roku księżnej orleańskiej. Obecnie dom Marii Antoniny jest dostępny dla zwiedzających.


małe Trianon;

Pałacyki

Piękne makiety dworów i pałaców. To tylko zewnętrzna strona... Zapraszam do środka.
Przez pokoje służby...

Po schodach na górę...
 


Do eleganckich pokoi i salonów;




                                                             ***

A to najbardziej precyzyjne z 'domków':



A tak to wygląda od strony wykonawczej:


Wszystko jest wykonywane ręcznie przy użyciu szlachetnych tkanin, metalu, złota, kryształków Swarovskiego, porcelany, tektury, dykty, kleju i tynku. Są to kopie prawdziwych pomieszczeń (np. Wersalu), wykonują je architekci specjalizujący się w miniaturze. Praca nad takim dziełem trwa kilka miesięcy.
Link: http://www.mulvanyandrogers.co.uk/

Michel Garnier - Elégante à sa toilette 1796

 Obraz powstał w 1796 roku- możemy zaobserwować ewolucję, która w ciągu 40 lat zaszła w sferze ubioru i wystroju wnętrz. Pomieszczenie, w którym znajuduje się dziewczyna jest urządzone w stylu klasycystycznym- oglądając obraz odpocząć możemy od blichtru rokokowych rezydencji- brak tu wszędobylskich cherubów, ciężkich, połyskujących kotar, złoconych i bogato rzeźbionych mebli na fantazyjnie wygiętych nogach, kwiatów zasypujących ściany... Kobieta też może odpocząć. Suknia, którą nosi jest w stylu angielskim; wykonana z prostego materiału (np. bawełna), nie ma ozdobnego bawetu, ani echelle, rogówki odeszły do lamusa nie tylko w domu ale także na większych uroczystościach, obcasy nie są monstrualnych rozmiarów, podobnie jak rogówki- w modzie panują delikatne obcasiki, wysoki obcas jest symbolem upadłej arystokracji i burżuazji przedrewolucyjnej. Fryzura jest równie skromna- naturalne, pudrowane włosy układane w loki albo niskie, puszyste peruki bez ozdobników. W talii kobiety przewiązywały szarfy. Nie wiem, który styl jest piekniejszy- stonowany klasycyzm, czy finezyjne rokoko? :)